4 χρόνια χωρίς το Νίκο...
λέξεις??? απλά δεν αρκούν...
και δεν ταιριάζουν για έναν άνθρωπο που μίλαγε με τη μουσική του...
κάθε χρόνο, 17 του Απρίλη, με πιάνει αυτή η θύμησή του...
ποιός ξέρει πόσο μακρυά θα' ναι τώρα
ποιούς κενούς γαλαξίες θα γλυκομελαγχολεί με τις μπαλάντες του
ποιούς εξωγήινους θα ημερεύει με την ψαλμωδικά εξωγήινη φωνή του...
γεια χαραΝΤΑΝ ρε καρντάσι, δεν χωρούν δάκρυα πια, μόνο γλυκό κρασί!
καλή μας αντάμωση μια μέρα και πάλι!!!
"Κρύβει πόνο κρύβει πόνο
ένα τέτοιο ταξίδι στα παλιά
τότε που μόνα μου σύνεργα δυο μάτια
να ρουφάν το ηλιοβασίλεμα αργά
κι άλλοτε πάνω στης βιτρίνας τα εργαλεία
να ξεροσταλιάζουν λαίμαργα. "
ένα τέτοιο ταξίδι στα παλιά
τότε που μόνα μου σύνεργα δυο μάτια
να ρουφάν το ηλιοβασίλεμα αργά
κι άλλοτε πάνω στης βιτρίνας τα εργαλεία
να ξεροσταλιάζουν λαίμαργα. "
(απόσπασμα σπό τα Σύνεργα, 1990)
5 comments:
Jony μου Χρόνια Πολλά πρώτα απ όλα!
Να σου πω την αλήθεια μου, έχω τόσα πολλά πια να μνημονεύω απ΄ όσα κι όσους έχουμε κι έχω χάσει που τα έβαλα όλα μαζί σωρηδών στο ντουλάπι και προσπαθώ να πορευτώ δίχως αυτά....
Το καλό είναι πως μου έδωσαν τις βάσεις για να μπορώ να το κάνω...να πηγαίνω μπροστά με τις δικές μου αξίες, τα ακούσματα, τις ευαισθησίες... κι ας μην με καταλαβαίνουν οι πολλοί κι ας μην καταλαβαίνω τους άλλους.
Αυτά μας πρόσφεραν οι άξιοι άνθρωποι που πέρασαν από την ζωή μας καλέ μου... να χαμογελάμε ακόμα κι όταν όλα είναι δυσοίωνα γύρω μας.
Όπως τώρα που έξω μπουμπουνίζει!!! Έλεος καλέ... πάλι μπουμπουνίζει; όχι άλλο κάρβουνοοοο.... :))
Τα φιλιά μου
Welcome back ρε φίλε
καλώς τον!
Γεια σου Γιάννη! Χριστός Ανέστη.
Έχεις και τα δικά μου φιλιά ;)
ρε guys (and beloved girls) με συγκινήσατε μα την Παναγία....
μου λείψατε όλοι ΠΟΛΎ ρε γαμώτο...!
Post a Comment