μεταΜουντιαλική κατάθλα

και τώρα ΤΙ χωρίς Μουντιάλ?

είχες το Μουντιάλ, γεμίζαν ρε παιδί μου τα κενά σου βράδυα με ΚΑΤΙ, είχες ένα λόγο να βρίσκεσαι με τους κολλητούς σου, να παραγγέλνεις σκουπίδια και να λες αυτές τις απλές μαλακίες που μόνο με τους κολλητούς σου όταν βλέπεις ποδόσφαιρο λες (και που περιέργως δεν αρέσουν σε κανέναν άλλον)...

και ήταν και αυτό το γαμημένο σκέτη πρέζα: κάτι γήπεδα διαστημικά, ένα χορτάρι καταπράσινο, και χρώμα αναγνώστα μου, πολύ χρώμα: στην κερκίδα, στα γήπεδα, στα κεφάλια, παντού...
κάτι τα πρασινοκίτρινα της βραζιλίας, κάτι οι όμορφες παρουσίες στις εξέδρες, κάτι αυτά τα σποτάκια, κάτι αυτό το πανοραμικό με τα γήπεδα φωτισμένα τη νύχτα, ε δεν ήθελες και πολύ να κολλλήσεις...
πόσο μάλλον όλοι εμείς οι μπαλοκέφαλοι που το περιμέναμε...
και, ώ του θαύματος, παίχτηκε και τρομερή μπάλα...
ε πάει, αυτό ήταν...

κακά τα ψέματα, χείριστη η υποκρισία: το Μουντιάλ ήταν το καθημερινό χάπι-αμνησία όλων των άλλων χαζομαλακιών που έχουμε ανάγει σε σοβαρά: ενώ σοβαρά είναι τελικά μόνο πέντε-δέκα μαλακίες στη ζωή αυτή, τις οποίες από υπερβολική δόση "σοβαρότητος" καταφέρνεις να ξεχνάς...

τώρα, επιστροφή στα προΜουντιαλικά σκάτα, στην βρωμοκαθημερινότητα, στους πολιτικούς, στους λογαριασμούς, στην κρίση κλπ...
γιατί το Μουντιάλ ήταν πρωτίστως ο στρουθοκαμηλισμός από όλα αυτά, και να σου πω κάτι αναγνωστάκο μου?: ήταν υπέροχος!
αφού σκεφτόμαστε σοβαρά ότι ίσως πρέπει από σήμερα να θέσουμε πρόγραμμα αυστηρών καθημερινών επαναλήψεων όλων των αγώνων, ίσως και πιο τραβηγμένο, προκειμένου έτσι μπαλοκέφαλα να φτάσει ο Σεπτέμβριος, όπου κάποια στιγμή ίσως συνειδητοποιήσουμε ότι το Μουντιάλ κάπου, κάποιος είπε ότι τελείωσε -Θεός φυλάξοι...

Υ.Γ. όπως είπε και ένας κολλητός, από το πολύ Μουντιάλ έχω αρχίσει να φτύνω στο πάτωμα στο σπίτι...