στον "κόσμο" με αγάπη

άλλο που με ενοχλεί βαθύτατα, αναγνώστα μου, σε όλον αυτόν τον εθνικό πριαπισμό είναι που όλα τα μέρη του θιάσου, π.χ. ποδοσφαιριστές, κόπτονται όψιμα για "τον κόσμο" και σπεύδουν να "αφιερώσουν" τη Μεγάλη Νίκη "σε όλους τους Έλληνες" και άλλα τέτοια γλυψιματικά...
- "αφιερώνουμε αυτή τη νίκη σε όλους τους Έλληνες", είπε σαν φτύσιμο αυτόματης μηχανής ο ΚαραΒλαχαδούνης seconds after την Εθνική Επιτυχία στους επιμελείς καλοθελητές της καταγραφής αυτών των τόσο σημαντικών δηλώσεων...
- " αφιερώνουμε τη Νίκη στον κόσμο, που περνάει τόσο δύσκολα αυτόν τον καιρό", είναι βέβαια η default δήλωση του μέσου έλληνα ποδοσφαιριστή...

και δεν φταίει, να σου πω...
από μικρός βλέπεις γαλουχίζεται, σαν πολιτικός ένα πράγμα, να ευχαριστεί "τον κόσμο"...
τον "κόσμο" έτσι γενικά...
γιατί ο "κόσμος" είναι κάτι που "πρέπει" να ευχαριστείς, είναι μία αόριστη έννοια που για κάποιο -συμφεροντολογικό- λόγο πρέπει να "υπηρετείς", και τα ελληνικά παρελκόμενά του, ήτοι να εκδουλεύεις, να αυτιοχαϊδεύεις, να κολακεύεις...

Υ.Γ.
τιμή και δόξα στον παλαιό τερματοφύλακα Ηλία Ατματζίδη (Ατζαμίδη για τους παλαιούς Αεκτζήδες) -όχι τυχαία Πόντιο-, ο οποίος, back in 1999, σε δηλώσεις του έπειτα από τον Τελικό του Κυπέλλου Ελλάδος, τον οποίο η ΑΕΚ είχε κατακτήσει χάρις σε εκείνον, δήλωσε -εν τη ρύμη κάποιας ποντιακής ειλικρίνειας ίσως- σε δημοσιοκάφρο ο οποίος τον αποκάλεσε "ήρωα": "ήρωες ήταν μόνο ο Κολοκοτρώνης και ο Καραϊσκάκης, εμείς είμαστε μόνο ποδοσφαιριστές"